Çanakkale Zaferi'nin yıl dönümü nedeniyle düzenlenen kompozisyon yarışmasında birinci olan Terme AİHL Öğrencisi evladım Taha Alparslan'ın kaleminden.
DÜŞÜN
Ayakta duran bir milletin direnişini düşün. Bu öyle bir direniş ki daha on beş yaşındaki kınalı kuzuların canlarından, ailelerinden, mekteplerinden vazgeçip resmen şehitliğe koştuğu bir direniş.
Canını düşünmeyenleri, vatan için imkansızı başaran Seyit’leri düşündün mü? Peki ya sevdiklerini, çocuklarını, kardeşlerini, her şeylerini geride bırakıp vatan diye çırpınanları... Düşünmelisin! Düşünmelisin ki bu millet uğruna can verenlerin kanı yerde kalmasın. Unutma! Unutma ki bu aziz kahramanlara mahşer gününde alnımız ak, başımız dik hesap verebilelim.
Milletimizin vatan için çırpındığının kanıtıdır Çanakkale. Gökten yağmur gibi bombaların, mermilerin yağdığı bir ateş çemberidir Çanakkale. Sadece Çanakkale değil daha nice zaferler bu milletin düşmana bir karış dahi vermeyeceğinin en büyük kanıtıdır. Malazgirt, Sakarya ve daha nice zaferler geçmişten bugüne bir hilal uğruna batan güneşlerin destanıdır. Anadolu’yu yurt tutan Sultan Alparslan’dan göğsündeki çınarın köklerini üç kıtaya yayan Osman Gazi’ye, Çanakkale tabyalarını dizen Abdülhamit Han’dan nice badireler atlatarak geldiğimiz günümüze kadar binlerce Mehmetçik şehitlik makamına ermiştir. Geçmişten bugüne kadar imanla ördüğümüz; tuğlası millet, harcı Mehmetçik kanı, desteği Kur’an-ı Kerim olan, ardında nice farklı millete, dine ve dile ev sahipliği yapan aziz bir toprak… Öyle bir toprak ki milli şairin deyimiyle “ her bir karışından şüheda fışkıran” ve savunmak için nice ana kuzusu feda edilen… Daha nice şehitleri bir hiç uğruna mı verdik? Hayır! Bizi biz yapan, bizi millet yapan değerler için ölümü göze alıp şehadete yürüdük. En başından şimdiye kadar bu dava uğruna verdiğimiz onlarca, binlerce can ve bu canlarla beraber nice ana, baba, evlat ve kardeş… Hepsi bir amaç peşindeydi. Hepsinin isteği birdi. Bu aziz millet Muhammed’in (SAV) ordusuydu. Onlar Alparslan’ın ordusuydu. Onlar Türk milletinin bağrından kopan orduydu. Onca ananın, onca babanın içi kan ağladı belki ama yine de evladını geri tutmadı. “Şehit olmadan dönersen hakkımı helal etmem.” diyen analar, “Oğlum şehit olduğu için onunla gurur duyuyorum, bin oğlum olsun hepsinin şehit olmasını isterim.” diyen babalar her zaman vardı bu memlekette. Olacaktır! Şüphe olmasın.
Kimse unutmasın ki bu millet hürriyetine aşıktı ve aşık kalacak. Bir can değil bin can da verse toprağını koruyacaktır. Binlerce mezarın, belki mezarı da olmayan nice şehitlerin hakkını ödemek üstümüze düşen en önemli vazifedir. Daha bıyığı terlememiş nice genç, bizim hayallerimiz uğruna kendi hayallerinden vazgeçti. Hala binlerce Mehmetçik şehit olurken üstümüze düşeni hakkıyla yerine getirmek şehitlerimize olan borcumuzdur. Ecdadımızın kemiklerini sızlatmamak için elimizden geleni hakkıyla yapmalıyız. Necip Fazıl Kısakürek’in de dediği gibi: Ey hak için can veren, ölümün ne nimettir
